توصیه های فرا تغذیه ای جهت افزایش بازدهی خوراک در جوجه گوشتی

√چگونگی خوردگی داخل نیپل ها و اثرات آن بر عملکرد گله ها

آبخوری های نیپل که امروزه جز لاینفک سالنهای پرورش مرغداری میباشند باید به نحو مناسب نگه داری شوند. در غیر اینصورت به مرورزمان در اثر خوردگی دچار آبریزی شده و کارایی خود را از دست می دهند اولین اثر این آب ریزی ایجاد بسته مرطوب و افزایش گاز آمونیاک می باشد که باعث آسیب پوستی و دیگر عوارض مربوط به دستگاه تنفسی پرنده می گردد.

همچنین زخم های پوستی و کاهش کیفیت لاشه جوجه تولیدی و کاهش وزن پایان دوره از جمله  دیگر مضررات آن  در گله های گوشتی می باشد و در گله های مادر با افزایش رطوبت بستر غلظت باکتریایی آن بالا می رود که خود باعث به خطر افتادن سلامت مرغ های مادر می گردد و انواع مشکلات گوارشی نظیر آنتر تیسهای مزمن و کوکسید یوز را به دنبال خواهد داشت پس باید در حفظ و نگه داری آبخوری های نیپل در سالنهای پرورش بیش از پیش حساس باشیم .

√پنج توصیه فرا تغذیه ای جهت بهبود بازدهی خوراک در جوجه های گوشتی

به صورت معمول بهبود بازده خوراک افزایش سود آوری را به دنبال دارد . روش های معمول برای نیپل به این هدف عبارتند از میزان نسبت انرژی و اسید های آمینه و یا بهبود قابلیت هضم مواد مغذی از طرق مختلف به هر حال  نرخ بازدهی خوراک راحتی می توان پس از مخلوط کردن و ورود آن به مرغداری نیز بهبود بخشید . در اینجا برای اطمینان از مصرف صحیح بخش اعظم خوراکی که در اختیار طیور گوشتی قرار داده میشود به 5 نکته اشاره میشود .

1. اجتناب ازایجاد نقاط داغ در سیلوی خوراک :

کپک ها مواد مغذی با ارزش را مصرف کرده و سموم آفلا توکسین را تولید می کنند . خوراک کپک زده علاوه بر اینکه طعم خوبی ندارد سمی نیز هست . اغلب اوقات خوراک وارد شده به مرغداری به سیلوهای خالی منتقلف میشوند که هنوز تمیز نشد ه اند .

در آب و هوای گرم و شرجی  کپک ها به راحتی رشد می کنند به طوری که حتی در سیلوهای خالی  نقاط داغی (تکه هایی از خوراک های کپک زده قدیمی که به سطح داخلی سیلو چسپیده است ) وجود دارد که می تواند بعنوان تهدیدی برای خوراک تازه بعدی باشد . در این شرایط افزودن جاذب آفلا توکسین و باز دارنده های قارچ به تنهایی کافی نخواهند بود . سیلوها باید بصورت دوره ای بازرسی شده و بصورت کامل تمیز شوند . اشاره به میزان دوزهای مجاز آفلا توکسین ها در خوراک که در شرایط نامساعد چالشی بسیار جدی خواهند بود . در این شماره  مجله نمی گنجید .

یکی از عوامل که تاثیر بسزایی در افزایش بازدهی خوراک دارند قرار دادن صحیح آبخوری ها در نزدیکی دانخوری هاست البته باید توجه داشت که آنقدر نزدیک بهم باشند که باعث فساد خوراک نشوند .

2. استفاده از دانخوری هایی که اتلاف خوراک ندارند :

بصورت عمده استفاده از دانخوری هایی با کمترین میزان اتلاف خوراک بسیار خوب است اما عامل جذاب آن کاهش هزینه هاست دانخوری ها نیز نیاز به مدیریت دارند ( تمیز کردن – جایگاه قرار رسیدی آب ها_ فاصله آنها از یکدیگر – تعدا د جوجه به ازای هر دانخوری و…) بنابراین رفتار مصرف خوراک برای جوجه ها نه از روی خستگی خواهد بود و نه با عجله برای خوردن خوراک بالم می جنگند .

3. خاموشی و روشنایی :

گفته شده است که برنامه نوری مداوم ( 23 ساعت روشنایی و 1 ساعت خاموشی) ممکن است منجر به حصول بهترین میزان قابلیت هضم نشود . در طی برنامه نوری مداوم ، جوجه ها تمایل به مصرف خوراک بیشتری دارند که منجر به افزایش سرعت عبور خوراک از دستگاه گوارش می شود . فرض کنید که جوجه ها را تا سطح پتانسیل زنتیکی آنها تغذیه کنیم  در این حالت مازاد خوراک مصرفی آنها زمان محدودی برای تماس با آنزیم های هضمی دارد که منجر به کاهش قابلیت هضم خواهد شد . برعکس آن برنامه نوری متناوب بعنوان مثال یک ساعت روشنایی و یک ساعت خاموشی و ادامه آن به پرنده اجازه می دهد تا در هنگام استراحت خوراک مصرفی را به طور کامل هضم کند  از آنجایی که پرنده در طول روز راه رفتن بیهوده نخواهند داشت باعث بهبود بازدهی خوراک می شود و در مدت ساعات روشنایی نیز به آنها فرصت کافی برای تغذیه مجدد داده میشود تنها مشکل این روش آن است که باید دانخوری کافی برای تغذیه همزمان تمامی جوجه ها وجود داشته باشد که این امر نیازمند مدیریت دقیق خوراک دهی می باشد .

4. اجتناب از وزن سنگین مرغ ها در سن کشتار :

اگر شما جوجه ها  را برای سن یا وزن مشخص پرورش می دهید پس باید طبق تعهد خود پیش روید اما اگر فروش آزاد و طبق شرایط  بازار دارید . این نکته را در نظر داشته باشید که با افزایش سن بازدهی خوراک کمتر و کمتر می شود این واقعیت بر این اساس است که مرغ های با بدن بزرگتر نیاز نگهداری بیشتری نیز دارند که این نیاز نگه داری شامل انرزی و اسید های آمینه است  یافتن حداقل وزن قابل قبول برای هر پرنده بازدهی خوراک را نیز به حداقل می رساند و این الزاما به معنی حداکثر سود نمی باشد همه چنان که عوامل دیگری مانند هزینه هر کیلو گوشت تولیدی میزان افزایش وزن به ازای تراکم گله و نکات دیگر را نیز باید در نظر داشت .

5. حتی الامکان سلامت بدنی جوجه ها را حفظ کنید :

اتفاق دیگری که معمولا در مرغداری ها رخ می دهد و تکرار آن زیان بار خواهد بود این است که جوجه های بیمار رشد نمی کنند و در نتیجه وقتی رشد نکنند بازدهی خوراک آنها نیز هرگز ایده آل نخواهد بود . جوجه های بیمار یا دارای علایم تحت بالینی ( مزمن ) به اندازه جوجه های سالم خوراک نمی خورند و آنچه که آنها می خورند معمولا صرف مبارزه با بیماری میشود علاوه بر آن ممکن است جوجه های بیمار حتی پروتین ها ی ماهیچه ای بدنشان را تجزیه کنند  که  باعث  کاهش وزنشان شده و بازدهی خوراک را به بدترین حالت ممکن می رساند ، در مقابل جوجه های سالم خصوصا آنهایی که سیستم گوارشی بسیار سالمی دارند  از مواد مغذی حداکثر بازدهی را خواهند برد .

شاید اگر بیماری های مزمن نادیده گرفته شوند می توانند بدترین ضرر را بر بازدهی خوراک داشته باشند . در حالی که تمامی دلایل دیگری که ممکن است باعث کاهش عملکرد شود را بررسی کرده باشیم . در هر فارم تمامی موارد بالا قابل اجرا نمی باشند اما اگر حتی یکی از این موارد ملاحظه شده و بازدهی خوراک کمی بهبود یابد بدان معناست که سود دهی افزایش یافته است . بخصوص که تمامی موارد بالا از امورعادی واحد های مدیریت مرغداری می باشد .