انواع تهویه در سالن مرغداری
1ـ تهویه حداقلی (Ainimum / winter ventilation):
در تهویه حداقل که در هوای سرد و یا در ابتدای دوره پرورش طیور استفاده می‌شود، هدف اصلی وارد نمودن هوای تازه به سالن مرغداری و خروج رطوبت مازاد، گازهای مضر (دی اکسید کربن، آمونیاک و …) گرد و غبار از سالن با حداقل تهویه ممکن می‌باشد، در این نوع تهویه هوای ورودی نباید به طور مستقیم با پرنده برخورد کند.
2ـ تهویه انتقالی (Intermediate / transition ventilation):
تهویه انتقالی زمانی آغاز می‌شود که پرنده بزرگتر و هوای بیرون گرم‌تر می‌شود. نباید دمای هوای داخل سالن افزایش یابد و نیاز به خارج نمودن گرمای مازاد به بیرون از سالن مرغداری است.
3ـ تهویه تونلی (Tunnel ventilation):
در تهویه تونلی سالن های مرغداری، هواکش‌های تونلی در یک انتهای سالن مرغداری و هواده‌های تونلی در انتهای دیگر سالن قرار می‌گیرند. تهویه تونلی بیشتر در هوای گرم مورد استفاده قرار می‌گیرد که در آن افزون بر تعویض هوا، سرعت مناسب جریان هوا بایستی ایجاد گردد.
مدیریت بستر پرورش جوجه گوشتی
- مدیریت نامناسب بستر باعث افزایش آمونیاک سالن میشه و برای دفع آمونیاک اضافی نیاز به تهویه بیشتری داریم.
- سوخت بیشتر مصرف می شود برای گرم کردن سالن تا 2% بیشتر
- بستر مرطوب در اثر تهویه نامناسب، مدیریت نامناسب آبخوری های سالن مرغداری
نبود توازن در مواد مغذی جیره مصرفی جوجه (سدیم و آمینواسیدها) تراکم بالای گله است.زمانی که هوای سرد به سالن با هوای گرم و مرطوب واردشود، سبب تشکیل قطره می شود.یکی از اهداف اصلی تهویه در هوای سرد خارج نمودن رطوبت بستر (ناشی از فضولات) است. با توجه به اینکه هوای سرد قابلیت نگه داری آی (رطوبت) کمتری دارد، در نتیجه نمی تواند رطوبت بستر را به اندازه کافی خارج کند و به مرور رطوبت بستر بیش از حد خواهد شد.
